Inclusief:
• Retourvlucht per lijndienst vanaf Brussel met Turkish Airlines of gelijkwaardige IATA-luchtvaartmaatschappij.
• Binnenlandse vlucht van Teheran naar Shiraz
• Nederlandssprekende reisbegeleiding & Engelssprekende lokale gids
• Overnachtingen in comfortabele en zeer goede 3- en 4-sterren hotels o.b.v. logies/ontbijt
• Verzorging op basis van half-pension / lunches inbegrepen
• Transfers van de luchthaven naar het hotel en v.v.
• Alle vervoer ter plaatse met airco
• Alle excursies zoals omschreven
• Luchthavenbelastingen en toeslagen

Exclusief:
• Visumverzorging Iran EUR 100 p.p.
• Entreegelden

Bijzonderheden:
• Zakgeldindicatie € 150,- per week

Communicatie
Post van Iran naar de Benelux doet er één tot twee weken over. Het beste kunt u de post in de grote steden op de bus doen. Tussen Nederland/België en Iran is telefoon-, fax- en e-mailverkeer mogelijk. Het landennummer van Iran is +98, voor Nederland +31 en voor België +32. Het netnummer van Teheran is 21. Iran beschikt over een eigen gsm-netwerk. Mobiele telefoons met abonnementen van Nederlandse/Belgische providers werken doorgaans wel. Raadpleeg voor vertrek uw provider in verband met belmogelijkheden en kosten. In de meeste plaatsen is internet en de meeste hotels hebben WiFi internet. 

Eten en drinken
Een restaurant vinden in Iran is geen probleem. De Iranese keuken bestaat uit rijst, groenten, vlees en brood. De maaltijden zijn erg mild gekruid. In Iran eet men met lepel en vork.
De meeste Iraniërs eten twee keer per dag warm. Een typisch Iranese maaltijd begint met smaakvolle, dikke soep (ash). Daarna volgt salade, standaard opgediend met slasaus. De rauwe salades zijn normaal gesproken te vertrouwen. Probeer ook de heerlijke yoghurt (mast),vaak geserveerd met knoflook. De basis van de hoofdmaaltijd is rijst (chelo of polo). Deze wordt vaak met een beetje boter en saffraan geserveerd, waardoor de rijst een gele kleur heeft. De rijst wordt geserveerd met lamsvlees (kebab) of kip (morgh). Langs de Kaspische en Perzische kust is veel verse vis verkrijgbaar. Een regionale aanrader is abgusht, een stoofpot met aardappels, schapenvlees, tomaat en kikkererwten. Abgusht is vooral in het grensgebied met Azerbeidzjan in het westen van Iran te vinden. Je krijgt er een stamper bij om het maaltje te prakken. In Iran kun je heerlijk fruit krijgen, zoals granaatappels, bananen, dadels en meloenen. Iran’s pistachenoten zijn wereldberoemd. Saffraan en andere kruiden zijn erg goedkoop in Iran. Iraniërs zijn ook dol op ijs, met name pistache. Iraniërs drinken de hele dag thee. Tijdens het theedrinken klemmen ze suikerklontjes tussen hun tanden. Koffie is nauwelijks te vinden; soms is er in dure hotels Nescafé. Bij het eten drinken Iraniërs frisdrank zoals ZamZam, Coca Cola of Pepsi maar ook mineraalwater. Een heerlijke traditionele dorstlesser is dogh, een yoghurtdrank met zout en kruiden. Alcohol is strikt verboden, maar er is wel alcoholvrij maltbier en talloze andere alcoholvrije drankjes zoals mojito. Ook zijn er volop verse vruchten- en groentesappen te krijgen.

Feestdagen
Iran kent tal van religieuze en nationale feestdagen. Belangrijke nationale feestdagen zijn: Dag van de Revolutie: (11 februari), Dag van de Nationalisatie van de olie in 1951 (20 maart), Nowruz, nieuwjaar (21-24 maart), Dag van de Islamitische Republiek (1 april), Sizdahbedar: de dertiende dag van het Iraanse nieuwjaar (2 april), Herdenking van de dood van Khomeini (4 juni), Herdenking van de arrestatie van Khomeini in 1963 (5 juni). Het begin van Nowruz (letterlijk nieuwe dag), valt samen met het begin van de lente (21 maart). In Iran begint dan tevens het nieuwe jaar omdat de Perzische jaartelling begon op de eerste dag van de lente 622, het jaar dat de profeet Mohammed in Medina het religieuze en wereldlijke gezag in handen kreeg. Het feest van Nowruz dateert al uit de tijd dat Indo-Europese volkeren (de latere Meden en Perzen) zich rond 1500 voor Christus in Iran vestigden. Het feest is echter al eeuwen overgoten met een islamitisch sausje om het als traditie in stand te kunnen houden. Ook de tradities die stammen uit de tijd van het zoroastrisme vinden nog steeds plaats. Zo wordt er op de laatste dinsdag van het oude jaar nog steeds over kampvuren gesprongen, een duidelijke verwijzing naar de goddelijke aanbidding van het vuur van de zoroasters. Tijdens deze gebeurtenissen zingen de mensen tegen het vuur: Geef me jouw rode kleur, dan krijg jij mijn gele kleur. Rood symboliseert gezondheid en geluk, geel ziekte en ongeluk. De officiële Iranese kalender is de zonnekalender, die begint op 21 maart en 365 dagen heeft. De zonnekalender is rechtstreeks afgeleid van de oude Zoroastrische kalender. Deze telt twaalf maanden, waarbij de eerste zes maanden 31 dagen hebben, de vijf volgende 30 dagen, en de laatste telt 29 of 30 dagen. De islamitische kalender is gebaseerd op de waarneming van de maan en wijkt daarom af van de telling van de westerse, Gregoriaanse, kalender. Volgens de westerse kalender schuiven de islamitische feestdagen ieder jaar een dag of tien naar voren. De zonne- en maankalender werden in gebruik genomen in het jaar 622 n. Chr. Dit is het begin van de islamitische tijdrekening.
De grootste islamitische feesten zijn de ramadan, het suikerfeest en het offerfeest. De ramadan (18 juni – 17 juli 2015) is het belangrijkste islamitische feest. Het feest duurt de hele negende maand van het islamitische jaar en is de vastenmaand. Tijdens deze periode eten, drinken en roken moslims niet tussen zonsopgang en zonsondergang. Vasten is een van de belangrijkste plichten van een moslim. Het is een beproeving van lichaam en geest en wie zich aan het vasten houdt, bewijst duivelse verleiding te kunnen weerstaan en een goede gelovige te zijn. Kinderen (tot hun puberteit), zwangere menstruerende en borstvoeding gevende vrouwen, zieken, reizigers en militairen kunnen worden vrijgesteld. De ramadan kan leiden tot enig ongemak; veel restaurants zijn dicht; eten, drinken en roken in het openbaar wordt niet op prijs gesteld. We vragen u dan ook respect te tonen voor dit gebruik en zeer terughoudend te zijn met het in het openbaar tonen van eten en drinken. In de beschutting van uw kamer kunt u overdag wel drinken en eten. Op toeristen gerichte restaurants blijven ook meestal overdag in bedrijf.
Het driedaagse suikerfeest, Eid al-Fitr (18 - 20 juli 2015), luidt het einde van de ramadan in. Het huis wordt nog een keer gepoetst en de mensen kleden zich zo mooi mogelijk. Iedereen gaat bij elkaar op bezoek om elkaar te feliciteren met een goed volbrachte vastenperiode. Ook de armen krijgen iets extras. Met het suikerfeest begint het bedevaartsseizoen naar Mekka.
Het offerfeest, Eid al-Adha (23 - 26 september 2015), begint op de tiende dag van de laatste maand van het jaar. Ter herdenking van Abraham worden op die dag overal schapen geslacht. Abraham was immers bereid zijn zoon aan God te offeren, deze verving de jongen op het laatste moment door een schaap.
Andere religieuze dagen zijn "10 moharran": Ashura, de dood van imam Hussein, de derde sji’itische imam, in 680 in Kerbala en "15 shaban": geboorte van de twaalfde imam.

Gewoonten en gebruiken
U wordt in Iran geacht uzelf aan de islamitische regels te houden. In het algemeen merkt u in de omgang met anderen hier vrij weinig van. Houdt uzelf aan de kledingvoorschriften, doe schoenen uit bij mensen thuis en in moskeeën, loop niet voor biddende mensen langs en ga niet met uw rug voor iemand anders staan. Als u een foutje maakt en u uzelf verontschuldigt, zullen er maar weinig Iraniërs zijn die het u kwalijk nemen. In Iran mag meer niet dan wel, en veel Iraniërs overtreden dagelijks wel meerdere “regels”. Ongetrouwde mannen en vrouwen horen bijvoorbeeld niet met elkaar op stap te gaan, een dagje Teheran laat zien dat de realiteit anders is. Tussen het ideaalbeeld van de regering en de werkelijkheid zit een groot verschil.
Het wordt vaak afgeraden om met Iraniërs over politiek, islam of andere gevoelige zaken te spreken. Maar u zult snel merken dat Iraniërs zelf vaak geen blad voor de mond nemen. Het is verstandig eerst af te tasten en uw gesprekspartner het voortouw te laten nemen.
Seks buiten het huwelijk is in Iran verboden, op buitenechtelijke relaties staan zware straffen. Ook homoseksualiteit is een misdaad in Iran, wat niet inhoudt dat we reizen ontraden naar Iran met deze voorkeur.  Openlijke uitingen van affectie kunnen best achterwege gelaten worden, ook tussen mannen en vrouwen. Niet getrouwde stellen mogen officieel geen hotelkamer delen. Bij Iraniërs wordt hier vaak strikt op gelet, bij toeristen meestal niet. Mocht u worden gevraagd of u getrouwd bent, dan is het aan te raden daar bevestigend op te antwoorden.
Tarof, de Iraanse etiquette, is een fenomeen van de Iranese cultuur dat misschien wel het verst van de Nederlandse afstaat. U zegt niet wat u denkt, u neemt niet zomaar aan wat u wordt aangeboden. Juist omdat tarof een manier is om zowel beleefd als gastvrij te zijn, is het soms moeilijk in te schatten hoe u er als buitenlander op moet reageren. Veel Iraniërs zullen u eten of drinken aanbieden of u uitnodigen om bij hen thuis te komen. In de regel hoort u als u iets aangeboden wordt altijd in eerste instantie te weigeren, pas na de derde keer kunt u het aannemen. Sommige mensen vinden tarof een prettige omgangsvorm, anderen vinden het hypocriet of overbodig. Verwarrend is het in ieder geval wel en het duurt even voor u er aan gewend bent. Veel Iraniërs begrijpen echter dat u als buitenlander de regels van het tarof misschien niet altijd even goed begrijpt.

Klimaat
Iran is een groot land met verschillende weersomstandigheden. Tijdens het merendeel van onze reis bezoeken we gebieden die onder invloed staan van een landklimaat. Dit betekent dat in de zomermaanden de temperatuur kan oplopen tot 40°C., terwijl er nauwelijks neerslag valt. Dit is echter een droge hitte die beter te verdragen is dan de vochtige hitte in tropische gebieden.

Religie
In Iran wonen voor het overgrote deel Sjiïtische moslims. Er zijn ook grote minderheidsgroepen waarvan die van de Soennitische moslims de meest omvangrijke is. Deze groep bestaat vooral uit Koerden in het noordwesten en Baluchische stammen in het zuidoosten. Daarnaast leven er onder meer christenen en een Joden in Iran.

Taal
De officiële taal van Iran is het Perzisch (Farsi), een Indo-Europese taal. Het Farsi wordt van rechts naar links geschreven. Naast het Farsi worden er in Iran tal van andere talen gesproken zoals het Koerdisch, Azeri (Turks) en Turkmeens. In de grote steden spreekt men ook Engels, vooral de jongere generatie.

Bagage en kleding
Sovjet Reizen adviseert u om de bagage mee te nemen in een koffer. Het gewicht van uw koffer mag maximaal 20 kg bedragen en wij vragen u de afmetingen van uw koffer te beperken, dit i.v.m. de benodigde ruimte hiervoor in de bus. Wij adviseren u ook een koffer met wieltjes.
Aangezien alcohol een absoluut taboe is in Iran, is het uiteraard ook verboden om alcohol mee te nemen naar dit land in uw bagage. Medicijnen waarin alcohol zit zijn toegestaan mits een recept van de dokter, vergezeld van een officiële stempel.

Islamitische kleding is in Iran verplicht, ook voor toeristen. Dit klinkt spannender dan dat het in werkelijkheid is.
Voor vrouwen is het voldoende om shirt of blouse met lange mouwen te dragen die over de heupen valt en een lange broek te dragen die de enkels bedekt. Tevens wordt er verwacht dat vrouwen een sjaaltje dragen. Het is geen probleem als er haar zichtbaar is. In sommige delen van het land zijn de vrouwen en meisjes zeer modebewust en dragen strakke jassen die tot net over de bil reiken, broeken die de kuit tonen, hoge hakken en hun hoofddoek ergens op het achterhoofd. Voor mannen zijn korte broeken taboe en hemden met korte mouwen te dragen mogen officieel niet, maar in werkelijkheid lopen de meeste mannen in een t-shirt met, u raadt het al: korte mouwen. Het lopen op teenslippers is voor zowel mannen als vrouwen niet toegestaan.
De chador, letterlijk tent, is de lange lap stof waar een deel van de Iraanse vrouwen in gehuld gaan. Deze is niet verplicht, behalve in de heiligdommen, sommige moskeeën en het vrijdaggebed. Meestal kan er op die locaties ook een chador worden geleend. Wel is het toegestaan om open schoenen / sandalen te dragen, al zouden wij het op prijs stellen hierin sokken te dragen.
Vrouwelijke deelnemers zijn verplicht altijd en overal, ook in restaurants en de lounges van hotels, een hoofddoek en lange kleding te dragen. Neem ook al een hoofddoek mee in het vliegtuig, voor het moment dat u het vliegtuig in Teheran verlaat.
Wij van mening dat het geen kwaad kan om toch wat conservatiever gekleed te gaan. Het verleden heeft namelijk bewezen dat de kledingvoorschriften ook plotseling weer strenger kunnen worden. Daarnaast dwingt u hiermee vaak meer respect af bij de bevolking. Verder raden we u aan om praktische kleding mee te nemen die zich makkelijk laat combineren (laag over laag). 

Electriciteit
De netspanning in Iran is 220 volt. Een adapter of een verloopstekker is niet nodig.

Fooien
Het is gebruikelijk in Iran om een fooi achter te laten in de restaurants, de richtlijn hiervoor is 10% van het rekeningbedrag. Meestal staat de fooi apart vermeld op de rekening als “service toeslag 10%”.
De gids, chauffeur en reisleiding in Iran verwachten aan het einde ook een fooi. Gebruikelijk is € 2,- per dag voor de gids, € 2,- per dag voor de chauffeur en € 2,- per dag voor de reisleiding.
Dit komt neer op € 6,- per dag x het aantal dagen.

Fotografie
Wees terughoudend met het nemen van foto’s tijdens religieuze gebeurtenissen. In musea is fotograferen soms toegestaan en soms ook niet. Het is strikt verboden om van militairen objecten zoals militaire controleposten en vliegvelden foto’s te maken. Als u mensen wilt fotograferen, doe het dan met respect. Vrouwen laten zich niet graag door mannen fotograferen. Mensen staan er immers niet op te wachten om slechts als foto-object te dienen. Neem dan ook de tijd om een foto te maken en toon belangstelling, bijvoorbeeld door iemand eerst te begroeten en een praatje te maken. Het werkt vaak ook ontwapenend als de digitale fotograaf laat zien wat er op het beeldschermpje te zien is. Vraag mensen altijd eerst om toestemming als u ze wilt fotograferen. Respecteer het als mensen liever niet gefotografeerd willen worden en blijf vriendelijk. Mensen kunnen hele goede redenen hebben om niet gefotografeerd te willen worden. Ze kunnen zich afvragen wat er met hun afbeelding gebeurt. Soms spelen religieuze motieven een rol: men denkt dat er met een foto een stukje van de ziel wordt ontnomen. Anderen willen liever niet tijdens het werk, ongewassen of in vieze kleren op de foto.
Toch komt het met grote regelmaat voor tijdens onze reizen dat Iraanse mannen en vrouwen u zelf benaderen om een gezamenlijke foto te nemen.

Geldzaken
De Iraanse munteenheid is de Rial. Over het algemeen rekent men echter in toman. De prijs in Toman krijgt u door een nul van het bedrag af te halen, dus 10.000 Rial is 1000 Toman.
In Iran zijn veel pinautomaten, echter de Nederlandse en Belgische kaarten werken niet en creditcards worden nergens geaccepteerd. Euro’s kunnen gewisseld worden bij banken of bij wisselkantoren, het beste doet u dit direct na aankomst op de luchthaven op de 1e verdieping of in het hotel. Voor één euro ontvang je ongeveer 40.300 Rial (01-10-17). Banken zijn van zaterdag tot en met woensdag van 7.30 tot 13.00 of 15.00 uur geopend, op donderdag van 7.30 tot 12.00 uur. Op vrijdag is alles gesloten.

Belangrijke info voor de gasten uit Belgie!
Om veiligheidsredenen heeft de Belgische overheid op 17 januari beslist om het gebruik van de bankkaarten met Cirrus / Maestrologo buiten Europa niet langer mogelijk te maken.
Afgezien van een paar uitzonderingen ( te vinden op de website www.febelfin.be) kan je dus op onze reizen je gewone bankkaart / debetkaart niet meer gebruiken en dient er cash geld meegenomen te worden, of een Visa/Mastercard ( kredietkaart). Sommige banken bieden de mogelijkheid om deze maatregel op te heffen gedurende een maximum periode van 3 maanden ( tijdens dewelke je dus wel buiten Europa met je bankkaart kan betalen) : dit dient voor vertrek bij uw bank aangevraagd te worden.

Gezondheidsvoorschriften
Voor Iran worden vaccinaties aangeraden. Voor de actuele stand van zaken verwijzen wij u naar uw huisarts of kijk op www.itg.be, de website van het Instituut voor Tropische Geneeskunde in Antwerpen.
Neem een kleine reisapotheek mee met daarin o.a. jodium, pleisters, sterilon en middelen tegen koorts, diarree, verstopping, insectenbeten, zonnebrand en eventueel een middel tegen reisziekte. Denk ook aan een tekentang, thermometer (onbreekbaar), ORS (Oral Rehydration Salts, tegen uitdroging) en vitaminetabletten. Voor de hygiëne op reis o.a. een flesje desinfectiegel (daarmee kun je zonder water en zeep je handen wassen) & ontsmettingsdoekjes. Zorg dat u tijdens de reis het vaccinatieboekje en bloedgroepgegevens bij u heeft. Handig om mee te nemen is het Europees medisch paspoort, een document waarmee u in urgente situaties veel problemen kan voorkomen. Het paspoort is opgesteld in elf talen, waardoor de hulpverlener (in het buitenland) eenvoudig de gegevens van de patiënt, zijn of haar ziekten, aandoeningen en medicijngebruik kan opzoeken. Ook is vermeld wie de behandelende arts is en wie er in dringende gevallen gewaarschuwd kan worden. Het medisch paspoort is onder andere verkrijgbaar bij huisarts en apotheek.

Invoerbepalingen
Het is verboden om alcohol, drugs of ‘onzedelijke afbeeldingen’ in Iran in te voeren. Tevens doet u er goed aan geen christelijke boeken mee te nemen evenals Hebreeuwse boeken. De export van tapijten en antiek is alleen mogelijk met de juiste documenten. Het is dan ook handig dergelijke producten te kopen bij winkels met een exportvergunning.

Paspoort, visa en douanebepalingen
U heeft voor Iran een geldig paspoort nodig. Ook heeft u een visum voor Iran nodig en deze kunt u het beste via Sovjet Reizen regelen. Bij visumaanvragen hanteert het Iraanse consulaat zeer strenge en strikte regels. Visumaanvragen dienen daarom dan ook heel nauwkeurig te worden ingediend.

Tijdsverschil
In Iran is het in de zomer 2,5 uur later dan in Nederland. Let op tussen 21 maart en de laatste zondag in maart is het 3,5 uur later en tussen 21 september en de laatste zondag in oktober is het 1,5 uur later.

Veiligheid
Iran is een bijzonder veilige reisbestemming. Straatcriminaliteit komt weinig voor. Het is raadzaam uw internationale reispas in bewaring van de receptie van uw hotel te geven en een kopie op zak te houden. In de hotels worden de paspoorten ingenomen voor registratie. Het verkeer in Iran is chaotisch, vooral in de steden. Voetgangers moeten goed oppassen bij het oversteken. 

Winkelen en openingstijden
Vrijdag is de wekelijkse vrije dag en zijn alle officiële instanties, banken en winkels gesloten. Soms is ook de donderdagmiddag een vrije middag. De meeste winkels zijn geopend van 09.00 uur tot laat in de avond. Tussen 13.00 en 16.00 uur is bijna alles gesloten.

Praktische informatie

Ambassades

Ambassade van Iran in Nederland
Duinweg 20, 2585 JX, Den Haag
T +31 (0)70 338 4001
F +31 (0)70 350 3224
http://iranianembassy.nl/en/

Ambassade van Iran in België
Franklin Rooseveltlaan 15, 1050 Brussel
T + 32 (0)2 627 03 50
F + 32 (0)2 762 39 15
http://www.iranembassy.be/consuli.asp

Ambassade van Nederland in Iran
No. 7, West Arghavan, Sonbol Street, Farmanieh, Teheran
T +98 (0) 21 23 66 00 00
F +98 (0) 21 23 66 0190
E teh@minbuza.nl
I www.mfa.nl/teh-nl

Ambassade van België in Iran
Elahieh - Avenue Shadid Fayazi 82-157 (ex-fereshteh), 1964935451 Teheran
T +98 (0) 21 2204 16 17
F +98 (0) 21 2204 46 08
I www.diplomatie.be/tehrannl